ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΚΩ «ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ» (L' ENFANT) (Μετάφραση Κωστή Παλαμά)

 

ΒΙΚΤΩΡΟΣ  ΟΥΓΚΩ   «ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ» (L'  ENFANT) (Μετάφραση Κωστή Παλαμά)

Ο Βίκτωρ Ουγκώ (1802 - 1885) ήταν ένας από τους Φιλέλληνες στους οποίους η Ελλάς χρωστά πολλά. Όπως έλεγε ο ίδιος «Η Μούσα που με εμπνέει να γράφω στίχους είναι η Ελλάς του Βύρωνος και του Ομήρου». Περίφημη είναι η εισήγησή του στον μεταρρυθμιστή της παιδείας στην Γαλλία, Γκυζώ :«Η Ελλάς, η Ιταλία και η Γαλλία αξίζει να αποτελέσουν πολιτιστική συμπολιτεία».   Οι Έλληνες «Λόγιοι» του 19ου αι τον αγαπούσαν πολύ, τον αποκαλούσαν  «φίλο της Ελευθερίας» και μετέφραζαν το όνομά του «Νικίας Ούγος» ή «Νικηφόρος Ούγος» (από την λατινική λέξη Victoria = Νίκη) Το ποίημα «L' Enfant» περιέχεται στην Ποιητική Συλλογή «Orientales» [=Ανατολικά], Ιούνιος 1828).  Το μετέφρασε ο Κωστής Παλαμάς (1885)(Άπαντα Κωστή Παλαμά, Τόμος ΙΑ΄ σελ.  290 - 291) Τούρκοι  διαβήκαν.  Χαλασμός.  Θάνατος πέρα ως πέρα. Η Χίος,  τ' όμορφο νησί,  μαύρη  απομένει ξέρα. Ερμιά παντού. Μα, κοίταξε κι' απάνω εκεί στο βράχο! Στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο κάθεται.   Σκύβει θλιβερά το κεφαλάκι.  Στήριγμα και σκέπη του απομένει μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη - σαν αυτό ξεχασμένη μεσ' στην αφάνταστη φθορά - Φτωχό παιδί!!  Που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες!!! Για να μην κλαις λυπητερά, τ' ήθελες τάχα νάχες; «Τι θέλεις άτυχο παιδί;  Τι θέλεις να σου δώσω; Σαν τι μπορούσε τάχα να σου διώξει το μαράζι; Τι θες  κι' απ'  όλα τ' αγαθά τούτα; Πες!  Τ' άνθος;  Τον καρπό;» «Διαβάτη»,                          (μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι), «Βόλια.  Μπαρούτι θέλω.  Να!!!»

Από την Κύπρο, μέσω Αθηνών, μέχρι τη Ρόδο

19 χρονών, μετά τη στρατιωτική-μου θητεία στην Εθνοφρουρά, έφυγα από Κύπρο για σπουδές στην Αθήνα (1970). Δεν είχα πολλές εμπειρίες για τη ζωή στην Κύπρο ως ενήλικος. Οι γονείς-μου ήταν υπάλληλοι του Δημοσίου. Δεν ήμασταν πλούσιοι προφανώς, με τέσσερα αγόρια στην οικογένεια υπήρχαν δυσκολίες. Εκτός από κάποιους πλούσιους εκεί που ζούσαμε, υπήρχαν τα χωριατόπαιδα, των οποίων οι γονείς ήταν αγρότες ή μεροκαματιάρηδες... Το καλό με εμας, ήταν πως ήμασταν καλοί στα γράμματα, και επειδή στο περιβάλλον-μας η μόρφωση ήταν σε εκτίμηση, είχαμε τα κίνητρα να ελπίζουμε, να αισιοδοξούμε και να δίνουμε χαρά στους γονείς-μας.
Την εποχή εκείνη, ήμασταν σίγουροι, πως με το πρώτο σύνθημα, ανεβαινοντας στο βουνό, ακόμη και αν μας έλεγαν να πηδήσουμε από τον γκρεμό να σκοτωθούμε για να γίνει η ΕΝΩΣΗ, θα το καναμε.
Ποδόσφαιρο πηγαίναμε, αν υπηρχε, Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή. Ημασταν Ανορθωσιάτες.... Το πιο σεξιστικό σύνθημα που ακούγαμε, ήταν πχ η ειρωνική επίκληση του ονόματος κάποιας κοπέλας που εφημολογείτο πως ήταν η αγαπημενη κάποιου αντιπαλου ποδοσφαιριστή... (Εν χορώ υβρεις για μανάδες κλπ, δεν είχαμε...). Μόνο, καταιγισμό, σύννεφο από γυάλινες μπουκάλες αναψυκτικών, αν κάποιος αντίπαλος προκαλούσε...
Σφυροδρέπανα να ανεμίζουν δεν είχα δει μέχρι να φύγω από την Κύπρο το 1970... Οι παλιές συντεχνίες, παρήλαυναν με τις σημαίες του 8 8 8 (το αίτημα των απεργών του Σικάγο, 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες ύπνο...)
Μετά το 1974, άλλαξαν οι συνηθειες στα γήπεδα, τα σφυροδρέπανα εμφανίστηκαν, οι τούρκοι έγιναν αδέλφια κάποιων...
Στην Αθήνα πάλι έμαθα, πως εμείς οι ενωτικοί Κύπριοι, "χαλάσαμε το κίνημα το 1944..."
Σήμερα, ακόμη, παρά τον Αττίλα και την εθνοκάθαρση στην κατεχόμενη Κύπρο, κάποιοι συμπατριώτες ασχολούνται με το ποιος είναι ο περισσότερο προδότης, μάθανε για το ΝεοΦιλελευθερισμο που τους εποφθαλμιά, ενώ η θρησκοληψία κτυπάει κόκκινο.
Παρόλα αυτά, έχω εμπιστοσύνη στους συμπατριώτες-μου. Η κοινωνική διστρωμάτωση, η ισχυρή και δραστήρια μεσαία αστική τάξη, οι βαθειές ελληνικές ρίζες, παρά τις αντιξοότητες, τους κρατάνε ζωντανούς. Ας καταφέρουμε να αμυνθούμε στην τουρκική επιβουλή. Οι μόνοι σύμμαχοι που μπορούμε να έχουμε ως Ελληνες, είναι η Ευρωπαική Ενωση. Ας έχουμε το νου-μας. Οι άνθρωποι ζουν πεπερασμένα. Η Πατρίδα αιώνια στην Ιστορία και στη σκέψη.

SARS COV-2 / COVID19 - "Παγκόσμιος Πόλεμος" με ένα αόρατο εχθρό...

Με το τέλος του Β παγκοσμίου Πολέμου να πλησιάζει, ο Φρίντριχ Χάγιεκ, βρισκόμενος στην Αγγλία, άρχισε να αναρωτιέται τι θα συνέβαινε όταν θα ερχόταν η ειρήνη.
"...Ο Χάγιεκ εντόπισε μια αυξανόμενη αίσθηση του "όπως στον πόλεμο, έτσι και στην ειρήνη", δηλαδή, ότι η κυβέρνηση θα κατείχε, θα σχεδίαζε και θα έλεγχε τα πάντα. Οι οικονομικές δυσκολίες, εξαιτίας του πολέμου θα ήταν τεράστιες: οι άνθρωποι θα στρέφονταν στην κυβέρνηση για μια διέξοδο. Έτσι, όταν ο Χάγιεκ έγραψε το σπουδαίο κλασικό έργο-του "Ο Δρόμος προς τη Δουλεία" δεν τον παρακινούσε μόνο η αγάπη  ... , αλλά και ένας μεγάλος φόβος ότι ο εθνικός σχεδιασμός, ο σοσιαλισμός, η αύξηση της κρατικής εξουσίας και του κρατικού ελέγχου θα οδηγούσαν αναπόφευκτα  ... στον φασισμό ή μάλλον στον εθνικοσοσιαλισμό." [John Blundell, "Διεξάγοντας τον Πόλεμο των Ιδεών", σελ 81, Εκδόσεις "Φιλελεύθερος", (2020)]
Σήμερα, με την πανδημία του "κινέζικου Ιού", ελπίζοντας πως τα χειρότερα έχουν περάσει, περιμένοντας την ανακάλυψη εμβολίων και αποτελεσματικής θεραπείας, οι πάντες μιλούν για Πόλεμο εναντίον ενός "αόρατου εχθρού" και προετοιμάζονται για τον ολοκληρωτικό κρατικό έλεγχο των πάντων.
Έχουμε υποχρέωση να αμυνθούμε και να μην το επιτρέψουμε.

Ελευθέριος Βενιζέλος - Εθνικός Διχασμός - Από το Θρίαμβο στην Καταστροφή

Τελειώνοντας το τετράτομο έργο, Βιογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου, προσφορά της "Καθημερινής", όπου "παρέλασαν" πλείστοι όσοι από τους γνωστούς παράγοντες - προσωπικότητες  της Ιστορίας-μας του 20ου  Αιώνα, δεν μπορεί παρά να έχεις αποκομίσει συμπεράσματα για το τι συνέβη, αλλά κυρίως για το πώς δεν θα επαναληφθούν τα λάθη και πώς η Πατρίδα θα αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο τις προκλήσεις στο δρόμο για Πρόοδο και Ευημερία.
Η διχόνοια, το αμοιβαίο μίσος, υπήρξαν σε υπέρτατο βαθμό. Η ανάμιξη του στρατού στη διακυβέρνηση της χώρας σε μόνιμη φάση. Διεκδικούσε την άσκηση εξουσίας, χωρίς να αποδέχεται το δικαίωμα στους Πολίτες να αποφασίζουν για την Κυβέρνηση που προτιμούσαν. Ο στρατός και η μοναρχία διατείνονταν πως "ελέω Θεού" όφειλαν να διοικούν. Η επανάσταση του 1821 που οι περισσότεροι ελληνες θεωρούσαν πως συνεχιζόταν και αποσκοπούσε στην Εθνική απελευθέρωση όλων των υπόδουλων Ελλήνων. Και ο Βενιζέλος συμμετείχε στις επαναστάσεις της πατρίδας-του, της Κρήτης.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, αντιδικούσαν & διαμοιράζονταν την καταρρεουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η τσαρική Ρωσία αντικαταστάθηκε από τους Μπολσεβίκους. Ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος. Και στην χερσόνησο του Αίμου, οι δύο βαλκανικοί. Οι Βούλγαροι και οι Σλάβοι, εποφθαλμιούν τη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και διεκδικούν διέξοδο στο Αιγαίο. Ο εγχώριος Κομμουνισμός αποδεχόταν την αυτονόμηση της Μακεδονίας...Και ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή, η προσφυγιά 1,500,000 Ελλήνων Μικρασιατών. Η αποικιοκρατία ήταν έτοιμη επίσης να υποστεί ένα ισχυρό κτύπημα.
Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, στις Οικονομικές κρίσεις (το Μεγάλο Κραχ στις ΗΠΑ), ακόμη και επιδημίες, οι Ελληνες εμισούντο θανάσιμα μεταξύ-τους. Πραξικοπήματα, κατάλυση του κράτους, διορισμοί ημετέρων και διώξεις - εξορίες αντιφρονούντων στην ημερήσια διάταξη. Ο Βενιζέλος δεν ήταν αμέτοχος στις εκτροπές, έστω δι αντιπροσώπων (πχ Πλαστήρας...). Ο Μεταξάς, αντίπαλός-του, θεωρούσε πως μόνο μια δικτατορία θα μπορούσε να κατασιγάσει τα πάθη του διχασμού... (sic)
Στο Κυπριακό, η στάση του Βενιζέλου, δεν ήταν ή ίδια με την επαναστατική-του δράση στην Κρήτη (Θέρισος). Ο επαναστάτης του Θερισου, που αντιμετώπισε το μουσουλμανικο στοιχείο της Κρήτης, τις μεγαλες δυνάμεις της εποχής και πέτυχε την Ένωση με την Ελλάδα εν μέσω διχασμού, μετά την μικρασιατική καταστροφή, προσπάθησε να πετύχει ελληνοτουρκικη φιλία... Προσπάθησε να τα καταφέρει, αλλά, είχε και την επιφυλαξη, πως μόνο αν και η Τουρκία ήταν ειλικρινής θα ήταν εφικτό. Αλλά, σήμερα, ποιος πιστεύει στην ειλικρίνεια της Τουρκίας; Οπότε, πρέπει να αντιμετωπίσθει αποτελεσματικά η επιθετικοτητα-της;
Ευτυχώς για την Κύπρο, υπήρξε αργότερα ο Στρατηγός Γρίβας - Διγενής, οι αγώνες του οποίου, παρά την παλλαική συμμετοχή των Κυπρίων, δεν τελεσφόρησαν...
Κρίνοντας σήμερα, θεωρώ πως στις βιαιες εκείνες συνθήκες διχασμού και διεθνούς αναταραχής και πολέμων, η συνεισφορά-του είναι θετική. Στηρίχθηκε περισσότερο στις διεθνείς γνωριμίες-του με Ηγέτες της εποχής. Φιλοευρωπαίος.
Μετά την περιπέτεια της απριλιανής δικτατορίας, και την Κυπριακή καταστροφή, πάλι κρίνοντας σήμερα, πιστεύω πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε, 50 χρόνια αργότερα, υπέρτερος. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν φαίνεται ποτέ αναμεμιγμένος σε οποιαδήποτε προσπάθεια δικτατορικής εκτροπής. Φιλοευρωπαίος, έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαική Ενωση ισότιμο μέλος. Συνδιαλλακτικός, νομιμοποίησε το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ο Στρατός απαλλάχθηκε από "σταγονίδια" και έπαψε να παρεμβαίνει στη διακυβέρνηση της Χώρας. Ενώ, το θέμα της Μοναρχίας λύθηκε για πάντα.
Σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να έχει την ευκαρία να προσφέρει στον τόπο.
Και η Κύπρος, πλήρες μέλος των ΗΕ και της ΕΕ μπορεί να ελπίζει.
Στην επιθετικότητα της αναθεωρητικής Τουρκίας, η Ελληνική Ισχύς, και η συμμετοχή-μας στην Ευρωπαική Ενωση είναι τα  χρήσιμα όπλα-μας.
Ας μην υπάρξει όμως ποτέ πια η Διχόνοια που μας καταβαράθρωσε.

Ζούμε κοσμοϊστορικές στιγμές - Ο "Κινέζικος" ιός, COVID19

Ζούμε κοσμοϊστορικές στιγμές. Αλλά, η Ανθρωπότητα θα επιβιώσει και πάλι...Προέχει τώρα, να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες, και, όταν με το καλό περάσει αυτή η πανδημία, να μπορέσουμε το γρηγορότερο να ανακάμψουμε. Τα παιδιά-μας, τα εγγόνια-μας, εμείς, η Πατρίδα, ο Κόσμος. Οφείλουμε, ακόμη και τώρα, να διατηρήσουμε καθαρή τη σκέψη και το μυαλό, αν και ο καταλογισμός ευθυνών, "Να Λογαριαστούμε", μπορεί να περιμένει... Κάποιες παρατηρήσεις που θα μας βοηθήσουν:
1. Ο "κινέζικος ιός", όπως και όλα τα όμοια, δεν είναι "θεομηνία που μας εστάλει για να μας τιμωρήσει για τις αμαρτίες-μας"... Είναι αποτέλεσμα επικίνδυνων πρακτικών και κακών συνθηκών υγιεινής εκεί όπου ξεκίνησε... Αρα, σύστημα παράδειγμα προς αποφυγήν...
2. Για την αντιμετώπισή-του, τα Συστήματα Υγείας, απαιτούν εύρωστη οικονομία, χρήματα για να λειτουργήσουν σωστότερα. Οπως και η επιστημονική έρευνα που θα ανακαλύψει τις αποτελεσματικές θεραπείες. Αρα, η Κοινωνία, η Ανθρωπότητα, θα ωφεληθεί όταν επιλέξει αποφασιστικά και ανενδοίαστα το σύστημα όπου οι Ικανοί και Δημιουργικοί Πολίτες παράγουν ώστε να είναι χρήσιμοι και στους άλλους. "Ουδείς θα ήξερε τον Καλό Σαμαρείτη, αν εκείνος δεν είχε λεφτά να περιθάλψει τον ασθενή..."

3. Στις δύσκολες στιγμές, είναι ευλογία για ένα τόπο, μια Ενωση ανθρώπων όπως είναι η ΕΕ, να έχει ηγεσία αποφασιστική και ικανή. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη γρήγορα πήρε τα απαραίτητα μέτρα, ακόμη και αν όλα τα δεδομένα δεν ήταν σαφή. Και δεν χρειάζονται τα λάθη κουτοπόνηρων ΚΑΔ και κουπονιών ελεημοσύνης... Οι γραφειοκράτες αμαυρώνουν τα σημαντικά.

4. Θα τα καταφέρουμε.

Πατριωτισμός & Απατρία - Εμπαθής διχόνοια - Ξένες παρεμβάσεις & επιρροές

Διαβάζοντας ιστορικά βιβλία για το 1821 (προετοιμαζόμαστε για τα 200 χρόνια από τότε), για τη μετέπειτα ιστορία, το Κρητικό ζήτημα (τέλος 19ου αιώνα αρχές 20ου), τη Μικρασιατική Καταστροφή, έχοντας ζήσει το Κυπριακό από τότε που γεννήθηκα, (και δεν το έμαθα από τις εφημερίδες...), δεν μπορώ να μη βρω επαναλαμβανόμενες ομοιότητες των γεγονότων  διαχρονικα. Εκείνο που με εκπλήσσει, είναι η αδιόρθωτη και αμετάβλητη τάση στην εμπαθή διχόνοια και στις εμφύλιες διαμάχες, στις ξένες επιρροές και επεμβάσεις, ενώ ο Πατριωτισμός πότε χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ως προδότες τους πολιτικούς αντιπάλους, ή με την άνοδο ιδεολογιών διεθνιστικής απατρίας, ιδεολογιών "του μίσους και του φθόνου", απαξιώνεται εντελώς... Αλλά ο εχθρός είναι ακόμη εκεί...
Η Ελλάδα ως Ιδέα είναι μεγάλη στον Κόσμο. Ιστορικά, αποτελεί σημείο θαυμασμού και εκτίμησης όλων των προοδευτικών λαών.
Οι σημερινοί Ελληνες, σε πολύ μικρό ποσοστό νοιώθουν αποφασισμένοι και περήφανοι να φανούν αντάξιοι όσων θαυμάζουν σχεδόν όλοι οι ξένοι... Γιατί;
Πού είναι οι φορείς, οι Ηγέτες που θα εμπνεύσουν τους Ελληνες στην παγκοσμιοποιημένη Κοινωνία; Ακόμη και εμείς οι απλοί πολίτες, έχουμε και λόγο και υποχρέωση να κάνουμε το καθήκον-μας. Δεν περιμένουμε κάποιους άλλους, να συμπεριφερθούν για μας...  Αλλά, οι οργανωμένοι φορείς, είναι απαραίτητοι... Οπως και η Οικονομική ανάπτυξη. Με μείωση του παρασιτικού Κράτους. Περιορισμό της ανάγκης για "μπαρμπα στην Κορώνη..."
Χωρίς εμπάθεια, με κοινότητα σκοπών και στόχων, με έμπνευση κοινή της Ιστορίας και της καταγωγής-μας, στην Ευρώπη και στον Κόσμο. Πιστοί στη Φιλελεύθερη Αστική Δημοκρατία. Με τις συμμαχίες-μας και την ισότιμη συμμετοχή-μας σε διεθνείς οργανισμούς.
Ας αλλάξουμε επιτέλους όσα μας κρατάνε πίσω, δέσμιους κακών πρακτικών του παρελθόντος. Και κυρίως, όταν κατακρίνουμε τους άλλους, ως αντιπολίτευση, να μην γινόμαστε ίδιοι και χειρότεροι, όταν βρεθούμε στην εξουσία.

"Καπιταλισμός" στην Κομμουνιστική Κίνα.

Διαβάζω και πιθανόν να ισχύει, η αντιστοιχία μεταξύ έκρηξης στο Τσέρνομπιλ και εμφάνισης κορονοϊου, (αρχική προσπάθεια συγκάλυψης, και πανικός στη συνέχεια). Διαβάζω, δεν ξέρω αν είναιν αλήθεια, πως ο γιατρός στην Κίνα, που πρωτοαντιλήφθηκε τον ιό, αρχικά φυλακίσθηκε "για διασπορά ψευδών ειδήσεων"...
Καταλήγω στο συμπέρασμα, πως αυτή είναι (πρέπει να είναι) και η βασική διαφορά μεταξύ φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, και "καπιταλισμού" τύπου Κίνας... Η ελλειψη σεβασμού προς τον Ανθρωπο και στην Αλήθεια στη δεύτερη περίπτωση. Η προσπάθεια συγκάλυψης και εύρεσης εξιλαστήριων θυμάτων, ώστε η Ηγεσία να παραμένει άθικτη και στο απυρόβλητο.
Αρα, καίρια είναι η σημασία της ελευθεροτυπίας, της διακίνησης πληροφοριών στις Φιλελεύθερες Κοινωνίες. Σε αυτά τα καθεστώτα, τα αστικοφιλελεύθερα, η Οικονομική Πρόοδος και Ανάπτυξη συμβαδίζουν και αναζωογονούνται με τον Ανθρωπισμό και τα Δικαιώματα των Πολιτών.
"Πάντων Χρημάτων, μέτρον Ανθρωπος" (Πρωταγόρας).