Περίπου 20 χρόνια πριν, αρχές της δεκαετίας του 1990, Υπουργός Οικονομικών πρωτοστατεί (καλή ώρα) στην "προσπάθεια εμπέδωσης φορολογικής συνείδησης" ώστε να ζητούν οι Πολίτες αποδείξεις!... Ευρισκόμενος σε κάποια ακριτική περιοχή της Μακεδονίας, ζητά από τον πλανόδιο κουλουρτζή απόδειξη. Και η απάντηση: "Σιγά μη σου υπογράψω και συμβόλαιο!..." (Το διηγήθηκε ο ίδιος ο "παθών" Υπουργός, χωρίς να αναφερθεί σε τυχόν συνέχεια του επεισοδίου!)
Μετά από 20 χρόνια, βρισκόμαστε στο ιδιο σημείο. Γιατί;;;
Επειδή υπάρχει περίπτωση να μην γίνει κατανοητό από όλους το νόημα της πιο πάνω αναφοράς-μου, διευκρινίζω:
1. Η Φοροδιαφυγή δεν πρέπει να επιτρέπεται.
2. Ακόμη όμως χειρότερη είναι η σπατάλη ("φοροφαγία") που γίνεται στο Δημόσιο. Μόλις σήμερα, 06/01/2010, διαβάζω στην "Καθημερινή" για 15ο & 16ο μισθούς στους Υπαλλήλους της Βουλής.
3. Εμπιστεύεται ο απλός πολίτης πως τα χρήματα που πληρώνει για Φόρους, Τέλη, κλπ κλπ κλπ δεν διασπαθίζονται;;;
4. Θα υπάρξει ανάπτυξη τις ιδιωτικής Οικονομίας ώστε να αυξηθεί ο πλούτος της χώρας;;;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η αντιπαράθεση που κάνω είναι μεταξύ του "συγκεντρωτισμού - κρατισμού " και της "ιδιωτικής" δημιουργικής και παραγωγικής δραστηριότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω στην αλήθεια του Ανταμ Σμιθ, για το "Αόρατο Χέρι" που βοηθά εκείνον που επιδιώκει το δικό-του καλό (την πρόοδό-του), ταυτόχρονα να είναι χρήσιμος και στην Κοινωνία.
Επίσης, δεν συμφωνώ με τα "χρηματιστηριακά παιχνίδια" των στυγνών και άπληστων καπιταλιστών, που προσπαθούν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι. Ιδιωτική Οικονομία για μένα είναι μια νοικοκυρεμένη δημιουργική και παραγωγική δραστηριότητα που αυξάνει "τον πλούτο των Εθνών".
Φυσικά, δεν αποδέχομαι και τα ανελεύθερα και ολοκληρωτικά συγκεντρωτικά καθεστώτα, που κατέρρευσαν παταγωδώς γύρω στο 1990, και άφησαν τους δυστυχείς και πάμπτωχους υπηκόους-τους να πλημμυρίζουν σαν μετανάστες τις δικές-μας Κοινωνίες.
Οσο για την Ιδιωτική Οικονομία (για τη χώρα-μας): Νομίζει κανείς ότι έχουμε ιδιωτική δραστηριότητα εδώ; Ολοι μιλάνε επι δεκαετίες για παταξη της γραφειοκρατίας, απλούστευση των διαδικασιών, ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμό της Κρατικής σπατάλης.
Τουλάχιστον στη χώρα-μας, δεν υπήρξε ποτέ πραγματική ιδιωτική οικονομία, όταν μάλιστα ο προηγούμενος πρωθυπουργός μίλησε για "νταβατζήδες" (ιδιώτες, προφανώς) που με διαπλοκή με το Κράτος διαχειρίζονταν τα πάντα. (Ετσι όπως έφυγε ο Καραμανλής, μου θυμίζει το θείο-του που εγκατέλειψε την Ελλάδα με ψευδώνυμο!)
Συνοπτικά, θέλουμε:
1. Ιδιωτική Οικονομία για τους δημιουργούς και παραγωγούς και πρόοδο και ευημερία για τους περισσότερους (και με τον κίνδυνο να επωφεληθούν κάποιοι απληστοι των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων);
ή
2. Ολοκληρωτικό Κρατισμό, με πρόοδο και ευημερία για τους διαχειριστές της εξουσίας (και με τον πραγματικό κίνδυνο για τις Ατομικές Ελευθερίες και τα δικαιώματα των Πολιτών);