Φιλελευθερισμός - Τρόπος Ζωής!

Εκφράζω απόψεις για πολλά θέματα, και για επαγγελματικά.
Αντιλαμβάνομαι κάποιες φορές ότι ξενίζονται ορισμένοι βολεμένοι κρατικοδίαιτοι ή μη.
Δεν έχω λύσεις για όλα. Αλλά, πάντα και διαρκώς:
Υποστηρίζω εκείνα:
Που διευρύνουν τις επιλογές των Πολιτών. (Κατάργηση άχρηστων και γραφειοκρατικών αδειοδοτήσεων)
Που στηρίζουν τους παραγωγούς και τους δημιουργικούς Πολίτες. (Ελεύθερη Οικονομία)
Που εμποδίζουν και δυσχεραίνουν το παρασιτικό Κράτος και τους #ΦοροφΑΓΑΔΕΣ να απομυζούν τους Πολίτες (Μείωση φόρων. εισφορών και τελών).
Που δεν διευκολύνουν όσους κατέχουν εξουσία να παραμυθιάζουν τους αδύναμους (Δήθεν και περίπου).
Τρόπος ζωής.

"Καρτερούμεν μέραν νύχταν!" Δημήτρης Λιπέρτης

Καρτερούμεν μέραν νύχταν

Καρτερούμεν μέραν νύχταν, να φυσήσει ένας αέρας
σ’ τούντον τόπον πόν’ καμένος τζι εν θωρεί ποττέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της μέρας,
πον’ να φέρει στον καθέναν τζαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν.

Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγγαλιάσει τζαι να νεκραναστηθούμεν.
Η ζωή μας εν για τζείνην τζαι ζωή μας τζείνη ένι
τζαι πως τρώμεν δίχα τζείνης τζι είμαστιν βασταεροί
εν γιατί με τ’ όνομάν της είμαστιν ποσκολισμένοι
πον’ το βκάλλουν που τον νουν μας μήτε χρόνια με τζαιροί
ξυπνητοί τζαι τζοιμισμένοι εν για τζείνην η καρτκιά μας
που διπλοφακκά για να ρτει τζαι να μείνει δα κοντά μας.
Τα λαμπρά μας ούλλον τζι άφτουν τζι οι καμοί μας εν σιούσιν,
εν’ συμπούρκισμαν φουρτούνας των τζυμάτων του γιαλού
ετσ’ οι λας εν’ που παθθαίνουν όντας ξένοι τζυβερνούνσιν
έχουν μέσα τους φουρτούναν τζι αν τους έχουν προς καλού
τζι όσον τούτοι τζι αν καρδκιούνται που την Μάναν χωρισένοι
η αγάπη τους περίτου γίνεται δρακοντεμένη.
Πκοιος αντίκοψεν ποττέ του, τον αέρα για το τζύμμαν
τζι έκαμεν το για να αλλάξει φυσικόν τζαι να σταθεί;
Ομπροστά στον Πλάστην ούλλοι εν είμαστιν παρά φτύμμαν,
εν’ αβόλετον ο νόμος ο δικός Του να χαθεί
τζαι για τούτον μιτσιοί μιάλοι για την Μάναν λαχταρούσιν
εν’ η γέννα, εν’ το γάλαν, εν’ τα χνώτα που τραβούσιν.
Είντα γάλαν ήταν τότες τζείντο γάλαν που βυζάσαν
ας αμπλέψουν να το δούσιν, είμαστιν ούλλοι εμείς.
Αν περνούσιν μαύρα χρόνια σγοιαν τζαι τζείνα που περάσαν
‘Πο μας ένας έντζε βκαίνει που την στράταν της τιμής
Μητ’ επλάστηκεν ποττέ του, τζι αν πλαστεί τζι ανοίξει στόμαν
νεκρόν εν να τον ξεράσει τζαι του τάφου του το χώμαν.

"Αδεια ποδηλάτου, έχετε";

Πάμπολλες είναι οι διατάξεις, απαρχαιωμένες και γραφειοκρατικές, που όχι μόνο δημιουργούν προσκόμματα στην επιχειρηματικότητα και στρεβλώσεις, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν πεδίο παρασιτικής απασχόλησης  σε πολλούς, που κανουν τα πάντα ώστε να μην αλλάξει τιποτε.
Οσες "μεταρρυθμίσεις" έχουν ψηφισθεί, με πίεση των θεσμών (της τρόικας), γίνονται προσπάθειες να ευνουχισθούν με πρόσθετες διατάξεις που ουσιαστικά τις αναιρούν. Και συχνά, με πρωτοβουλία κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Ο Πελατειακός παρασιτικός κρατισμός ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα.
Δεν αρκεί να μεμψιμοιρούμε για τις αντιαναπτυξιακές γραφικότητες που κυριαρχούν. Χρειαζόμαστε παρουσία φιλελεύθερων πολιτικών ιδεών σε όλα τα κέντρα ζύμωσης και λήψης αποφάσεων.
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
Τη νομοθεσία για τη ληστρική φορολογία και τους δήθεν ελέγχους και υποχρεωτικές διαδικασίες;
Τη νομοθεσία για τον έλεγχο της Αγοράς και την παραγωγή και προσφορά τροφίμων και προϊόντων;
Τις άχρηστες και γραφειοκρατικές αδειοδοτήσεις για ψύλλου πήδημα;
Και κάτι ακόμη: Για τη "συμμόρφωση" προς όλες αυτές τις αντιπαραγωγικές και λανθασμένες διατάξεις, υπάρχουν  ιδιώτες που προσπαθούν να "εξυπηρετήσουν" τους Πολίτες θύματα, με το αζημίωτο πάντα, ώστε να ενδώσουν, αντί να τους ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ από τα κρατικά και παρακρατικά δεσμά.
Και όμως, "η αδεια ποδηλάτου" μόλις πρόσφατα καταργήθηκε...