ΝΕΟ - Γιατί αποτυγχάνει ο Φιλελευθερισμός στην Ελλάδα!

Ο Φιλελευθερισμός στην Ελλάδα - Γιατί "αποτυγχάνει;"

1. Η αστική τάξη αρνήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες-της ως δημιουργός και παραγωγός, απέφυγε να δώσει ιδεολογικοπολιτικούς αγώνες, προσκολλήθηκε σε ένα ολοκληρωτικά κρατικιστικό σύστημα διοίκησης.

2. Η αστική τάξη "κρατικοποιήθηκε" ιδεολογικά & ουσιαστικά. Η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα παρέμεινε ως μοναδικός σχεδόν τρόπος οικονομικής συμπεριφοράς. (Είναι εκπληκτικό ποιοι επιχειρηματικοί παράγοντες, και πόσο έντονα, αντιδρούν στο άνοιγμα των μικρών καταστημάτων τις Κυριακές, στη μη υποχρεωτική εγγραφή στα Επιμελητήρια και Ενώσεις, αλλά και στις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με το κλείσιμο άχρηστων οργανισμών. Δηλαδή, να μην αλλάξει τίποτε για την Ελληνική ελίτ. Ουσιαστικά, να πληρώσουν την κρίση μόνο οι φτωχοί, οι συνταξιούχοι και οι ανάπηροι!)

3. Κυρίαρχη ιδεολογία, θετικά και αρνητικά, αποτελεί το "στερητικό σύνδρομο υπαρκτού σοσιαλισμού" και η "δυστυχία" να μην ενταχθεί η Χώρα στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο! Αποτέλεσμα, οι πάντες σχεδόν να προσπαθούν να πείσουν ότι είναι και εκείνοι κάπως αριστεροί (sic), ή να αποφύγουν τη ρετσινιά του (νεο)φιλελεύθερου... Ακόμη και εκείνοι που μιλάνε για τα "δύο άκρα" κατηγορούν την ριζοσπαστική αριστερά ως "ακροΔΕΞΙΑ".

4. Οι Ελληνες φιλελεύθεροι, συγχέουν την προτίμησή-τους στον "οικονομικό φιλελευθερισμό" των ΗΠΑ για παράδειγμα, με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Αμερικάνων. Αρχικά, με τον "ψυχρό πόλεμο", στη συνέχεια με τις εθνικά ευνουχισμένες θέσεις-τους έναντι της Αγγλίας και μετά της Τουρκίας στο Κυπριακό (σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ), στο Σκοπιανό (ενίσχυση - στήριξη του "αδέσμευτου" ΤΙΤΟ), απαξιώνουν τις θέσεις-τους στην αστικοφιλελεύθερη μεσαια τάξη. Οι Ελληνες, μπορούν να είναι ταυτόχρονα φιλελεύθεροι και να σέβονται - αγαπούν την Πατρίδα-τους και να είναι περήφανοι για αυτή! Δεν χρειάζεται, για να αποδείξουν κάποιοι ότι δεν είναι "εθνικιστές", στην καλύτερη περίπτωση να λοιδωρούν την Ιστορία-μας και στη χειρότερη να κρατούν στάση "ίσων αποστάσεων" μεταξύ Ελλάδας και εκείνων που αμφισβητούν τα Εθνικά Δίκαια!... "Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει"! Αυτή είναι η ποιότητα επιχειρηματολογίας των "ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ" Ελλήνων. (Το ό,τι αποδέχεσαι ως φιλελεύθερος το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, δεν σε καθιστά υποχρεωμένο να αυτοευνουχισθείς εθνικά, αποδεχόμενος την εθνοκάθαρση στην κατεχόμενη Κύπρο ή τις ανιστόρητες προκλήσεις των σκοπιανών και την επιχειρούμενη "εθνογένεση")

5. Δυσκολεύονται να συνεργασθούν με ομοϊδεάτες-τους για τον κοινό σκοπό της προώθησης της ιδεολογίας-τους και μόνο. Η ολοκληρωτικά κρατικιστική ελληνική διοίκηση, απαιτεί διαχείριση εξουσίας για την οικονομική δραστηριότητα, οπότε η συμμετοχή σε κόμματα εξουσίας, και μάλιστα στα κέντρα λήψης αποφάσεων και διανομής "εργασιών" αποτελεί σημαντικό δέλεαρ και κίνητρο προσωπικών διαγκωνισμών. (Δεν μπορεί οι "απολιτικοί αγανακτισμένοι (αστοί) της Πλατείας Συντάγματος" να αποτελέσουν αξιόπιστη εκδοχή αλλαγής προς φιλελεύθερες κατευθύνσεις! Χωρίς ξεκάθαρες ιδεολογικές απόψεις, χωρίς ταμπέλες, όπως αφελώς διατείνονται, επιχειρούν να αποτελέσουν πόλο έλξης, σε αντιπαράθεση (;) με το διεφθαρμένο και χρεοκοπημένο πολιτικό κατεστημένο του χθες, μιμούμενοι όμως ταυτόχρονα τις πρακτικές εκείνων).

Τι πρέπει να γίνει:

1. Καθαρές ιδεολογικοπολιτικές τοποθετήσεις, σύμφωνα με όσα η παγκόσμια πολιτική φιλοσοφία και κονωνιολογία έχει διατυπώσει.

2. Συνεπείς και συνεχείς ιδεολογικοπολιτικές μάχες παντού στην Κοινωνία για μείωση του Κρατισμού, ενίσχυση της μεσαίας τάξης και επικράτηση Αρχών και Αξιών της Ελεύθερης και Ανοικτής Κοινωνίας προς όφελος των Πολιτών μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη και στον Κόσμο.

3. Προσπάθεια για επίτευξη κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και κυβερνητικών συνεργασιών - συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και διακυβέρνησης της Χώρας.

4. Οι επόμενες ευρωεκλογές προτείνεται να διεξαχθούν στα κράτη-μέλη την περίοδο 22-25 Μαΐου 2014! Ηδη, από καιρό μάλιστα, παίρνουν θέσεις τα κόμματα, οι κινήσεις, οι υποψήφιοι, έχουν αρχίσει οι διαγκωνισμοί! Στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, για άλλη μια φορά η κατάληψη των θέσεων αποτελεί ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ, με κύριο όπλο την "πολυσυλλεκτικότητα" - "απολιτικό ψάρεμα σε θολά νερά".

Οι Πολίτες παραμένουν αμήχανοι, χωρίς ιδεολογική πυξίδα, χωρίς ελπίδα, χωρίς θέσεις πραγματικής εργασίας, καταδυναστευοόμενοι από ένα σπάταλο και αδιαφανές, εκδικητικό πολλες φορές, Κράτος.

Δεδομένου πως οι εκλογές σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία αποτελούν ύψιστη διαδικασία, για μια καλύτερη Ελλάδα στην Ευρώπη, ας δώσουμε μεγαλύτερη αξία στην ιδεολογική αντιπαράθεση παρά στην προσπάθεια συλλογής "χαλαρών" ψήφων...